Hier ben je dan. En hier ben ik. Ik ben van de kerk met de toren in hartje Stad.
Hier ben je dan. En wat zijn de tijden onrustig. De ogen zoeken. De vingers over de toetsen. Heb je dat ook? Van de ene pagina naar de andere pagina, op zoek. Ja, op zoek naar wat of wie ben je? Onrustig is het hart. Tot het rust vindt. Ja, maar bij wat vind je rust, bij wie een stukje vertrouwen of geluk?
Ga even rustig zitten. Al kennen we elkaar niet. Ik heet je welkom om een reis te maken die je tot je doel brengt. Je bent nu op een pagina gekomen waar God, Jezus welkom is. Vind je het goed, dat Hij er bij genoemd wordt? Het geloof geeft ons mee dat mensen niet zomaar ergens beginnen en nergens eindigen. En dat geeft op een moment als vandaag, ja elk moment van je leven grond onder de voeten. Perspectief, ook voor jou.
Het zijn angstige tijden. Alles raakt op drift. Misschien zoek je, een richting, een uitweg. Er zijn ook woorden van geloof, hoop en liefde. Woorden die troosten, bemoedigen. Zodat je weer verder kan.
Er zijn ook woorden van geloof, hoop en liefde.
Er was eens een pelgrim. Dit is geen sprookje. Mijn voorbeeld komt uit de Bijbel. Hij (kan ook een zij zijn) verlaat zijn huis en gaat op weg naar de heilige Stad. Hij zwerft door de woestijn. Ja, net als jij en ik zwerven over het internet. Op zoek naar waarheid en zin. Hij neemt afstand van de beslommeringen. En denkt al reizend na, over de echte vragen die er toe doen. Ja, of hij er wel toe doet. Dat herken ik wel, die vraag. Jij ook?
Uiteindelijk komt die ene pelgrim bij het Huis van God. Hier ben ik. Ja, hier ben je dan. En vervolgens krijgt hij (of zij) de zegen van God mee. Die zwerftocht komt uit bij een zegen van God. Wat is dan die zegen? De pelgrim zegt het zelf zo: Ik trok door een droog dal en U hebt het veranderd in een oase.
En dan gaat hij weer terug naar huis. Het laatste woord van zijn reisverslag, blog 84 luidt:
Heer, gelukkig is de mens die op U vertrouwt.
Fijn, dat je nog bent gebleven trouwens. Het internet is ook een woestijn. Zo immens verlaten en leeg kan het zijn. Zo vluchtig ook. Je raakt elkaar zo kwijt.
Hier ben je. En je bent welkom om langer bij ons te blijven. Scroll, of zwerf door onze website. Ik zie uit naar een ontmoeting. O ja, in dat zelfde blog 84 staat: zelfs de mus vindt een woning en de zwaluw een nest. Dat zijn me toch rusteloze zwervers zeg. En die vinden toch rust bij God.
Foto gemaakt door wavebreakmedia_micro – www.freepik.com